fbpx

~ Pak je onrust aan: wat kun je doen aan dat opgejaagde gevoel? ~


Ik zie het bij veel moeders: ze zijn onrustig. Ze zijn te druk. Ze willen (veel) meer dan dat ze voor elkaar krijgen en ze ervaren mede daardoor een onvoldaan en onrustig gevoel.
Je lijf is steeds in een wat verhoogde staat van spanning, je hoofd draait continue op volle toeren. Het komt echter niet alleen omdat je geen tíjd hebt om te doen wat je wilt doen. Want tijd kun je maken.


Er zit vaak ook een diepere oorzaak achter je onrust en opgejaagde gevoel waardoor er nog geen ruímte is voor die dingen die je juist wel zou willen doen.


Waarom is het zo belangrijk om die ruimte wél te gaan maken? Ruimte voor jouw wensen, verlangens, dromen en talenten?
Het alsmaar hooghouden van die 100 ballen maakt je erg onrustig. Én het leidt je af. Het leidt je af van dat wat je eigenlijk te doen hebt. Soms is dat prettig, wil je je het liefst afsluiten voor die onrust en dat wat er onder ligt. Maar juist door het te negeren krijg je dat onvoldane, onrustige, opgejaagde gevoel.


En is de kans groot dat er dan een burn-out op de loer ligt. Of misschien wel erger….


Dit zijn namelijk de drie grootste nadelen van het doorbikkelen zoals je nu doet:


1) Je bent niet blij met jezelf. Als jij niet voldoende aandacht en liefde aan jezelf schenkt, je talenten niet onderzoekt en inzet, dan is het lastig om echt van jezelf te houden. Je rent maar door, maar je weet niet goed welke kant je (carrière) op gaat. En wat je nou eigenlijk écht te bieden hebt. Waar doe je het allemaal voor? Je wordt onzeker en je zelfbeeld verslechtert, je loopt jezelf compleet voorbij….


2) Je relatie lijdt eronder.Door alle drukte en stress is die leuke vrouw waar je partner verliefd op werd naar de achtergrond geschoven. Jullie hebben amper nog tijd voor elkaar en als jullie samen zijn gaat het over de kinderen, het huishouden of de financiën. Jullie vergeten dat jullie ook nog man en vrouw zijn, naast papa en mama. Jullie groeien uit elkaar….


3) Je bent er niet écht voor je kinderen.Als je continue gehaast en onrustig bent, dan is het lastig om je af te stemmen op je kinderen, op hoe zij in hun vel zitten, zich voelen en hoe ze omgaan met wat er dagelijks gebeurt. Je bent misschien wel fysiek aanwezig, maar niet bewust en mentaal: je hoofd is vaak ergens anders. Je ziet en hoort je kinderen niet écht….


Burn-out, echtscheiding, kinderen waar je weinig grip op hebt… dat zijn waarschijnlijk de láátste drie dingen waar je op zit te wachten!


Je hebt juist diep van binnen die drive om vooruit te komen, om dingen te bereiken, jezelf te ontwikkelen en nieuwe dingen te leren!


En je weet dat je veel meer in je hebt dan dat er nu uitkomt. En stiekem weet je ook dat je je niet focust op de juiste (combinatie van) dingen.


Maar hoe kom je uit deze negatieve spiraal van onrust die zich maar op blijft stapelen?
Er zitten nog een paar hobbels in de weg die je mag aanpakken voordat je echt op volle toeren vooruit kunt. En je onrust vertelt je dat, keer op keer.


En zo kun je die spiraal doorbreken. Door je onrust te onderzoeken in plaats van te negeren of het in oorzaken buiten jezelf te zoeken.


Je onrust probeert je wat te laten zien. Soms wat kleins, soms wat groots.
Hoe kom je er nou achter wat het is?

Door te luisteren.Door de onrust aandacht te geven.


Maak maar eens een kwartier vrij en schrijf álles op wat er maar boven komt als jezelf de vraag stelt: “Waar word ik nou zo onrustig van?”


En vervolgens: “Wat heb ik nodig om hier verandering in aan te brengen?”
En vervolgens: “Wie of wat kan me daar bij helpen?”


Liefs, Anne