Ik hoorde gisteren:
“Do you have a coach?”
“Of course I have a coach, all successful people have a coach!”
Inmiddels is dit voor mij zo logisch, maar ik weet nog heel goed de tijd dat ik meende álles alleen te moeten doen, leren en uitvogelen. Dat het voelde als falen om om hulp te vragen.
Het is zo verleidelijk – want ‘veilig’ – om alles alleen te doen. Vooral geen hulp vragen, maar álles zelf uitzoeken en oplossen. Stoer zijn, je vermannen en je eigen zaken op orde stellen.
Het lijkt ‘veilig’ omdat je dan ook niet afgestraft kunt worden op je kwetsbaarheid als je een vraag stelt of om hulp vraagt.
Want dat is wat er zo vaak wel gebeurt en wat ons hoofd als bevestiging opslaat: vragen is dom en om hulp vragen niet stoer en volwassen.
Ik hoorde pas op mijn 33e ofzo voor het eerst: “er bestaan geen domme vragen”.
Daarvoor werden – althans in mijn beleving – vragen juíst als dom afgedaan.
Ik heb vanuit mijn jeugd (school), opleiding én werk absoluut veel slechte ervaringen en voorbeelden met het vragen om hulp of verduidelijking. Shocking, ja!
En ik weet zeker dat ik hier niet de enige in ben, daarom deel ik het ook.
Hoe vaak ik me niet héél klein en dom heb gevoeld als iemand zwaar zuchtend reageerde op een vraag die ik stelde.
Dat stimuleert natuurlijk niet, zo’n negatieve reactie, dat stimuleert juist het “dan doe ik het wel alleen!”
En dat deed ik vervolgens ook, járenlang.
En als je al de ervaring hebt dat het zo gaat met betrekking tot kennis, dan kun je wel nagaan hoe moeilijk en kwetsbaar het is om je gevoelens, twijfels en angsten met iemand te delen! Dat is zó persoonlijk. Als je daar een afkeurende reactie op krijgt, dat doet écht pijn.
En de meesten van ons willen geen pijn. Dus we vermijden deze kwetsbaarheid.
Wat ooooo zo zonde is. Want juist in je kwetsbaarheid zitten de groeimogelijkheden.
Als je je kwetsbaarheden – je pijn, je angsten en nare ervaringen – deelt met de juiste persoon die van hart tot hart en vanuit kennis en ervaring kan meevoelen wat er speelt (coach, mentor), dan kan het geheeld, aangekeken en omgebogen worden.
En dan kun je op een heel nieuw level verder!
Dus wil je écht groeien, zorg dan dat je met iemand samenwerkt die de resultaten al behaald heeft die jij wilt behalen. Iemand die jouw worstelingen begrijpt en herkent, vanuit éigen ervaring en succes.
Ik werk al jaren met coaches en mentoren. En ik weet inmiddels dat ik het meeste leer van mensen waarmee het a) klikt én die b) die 5 stappen die ik vooruit wil zetten zelf al lang en breed gezet hebben.
Ik heb 1 op 1 gewerkt met een loopbaancoach, een persoonlijk leiderschapcoach, een reiki-coach, een nlp-coach en momenteel werk ik met een businesscoach/mentor.
Het persoonlijk werken met iemand heeft voor mij als allergrootste voordeel dat je onbeschaamd en onbezwaard ál je vragen, twijfels en dilemma’s kunt delen.
Zó verlichtend! Om dat niet allemaal zelf te hoeven dragen en oplossen, maar het sámen met iemand te kunnen bekijken.
Persoonlijke ontwikkeling is ook al jaren mijn grootste persoonlijke ‘kostenpost’! Daar kan geen hobby, vakantie of kleding tegenop.
Het geld wat ik aan persoonlijke ontwikkeling uitgeef voelt trouwens niet als “kosten of uitgaven”, maar echt als “investering”: ik haal er áltijd zoveel meer uit dan dat ik er aan geld in stop!
De lessen over jezelf gaan namelijk járenlang mee ❤
Heb jij je al gerealiseerd dat nú investeren in je zelf, in je persoonlijke ontwikkeling, je de rest van je leven – balans, innerlijke rust, focus, zelfkennis, etc. – oplevert?